Jaarlijks ondernemen honderden mensen een pelgrimstocht naar Lovendegem, naar de begraafplaats van Kanunnik Trist. Ter ere van zijn heiligverklaring ontwierp B56 Architecten in samenwerking met Edwin Lesthaeghe een toegangsportaal aan deze begraafplaats van de Zusters van Liefde. Langs de begraafplaats loopt een klein verhard landweggetje waar je langs de ene kant de velden kan overzien en langs de andere kant zie je de oude begraafmuur waartegen de crypte van Kanunnik Trist gebouwd werd.
Glas-in-loodramen
We besloten om de oude begraafmuur te restaureren en er glas-in-loodramen in te steken. Deze glas-in-loodramen, authentiek afkomstig van een kunstenaar uit Merendree, lieten we herstellen en in de muur plaatsen. Achter deze oorspronkelijke begraafmuur bouwden we een tweede, nieuwe muur. Voor deze tweede muur gebruikten we de techniek van het ‘chipperen’.
‘Chippertechniek’
De Chippertechniek – akomstig van architect David Chipperfield- houdt in dat niet-bruikbare stenen van andere projecten op paletten worden verzameld, getransporteerd en dan met een soort segmentering worden uitgeborsteld. Doordat deze stenen zo verschillend zijn, ziet de ene steen bijvoorbeeld wat roder en de andere wat geler. De segmentering die op deze stenen wordt aangebracht geeft wel kleur, maar je kan dan kiezen hoe hard je dit effect er wil laten doorkomen. Zo kan je bij verschillende stenen kiezen om de rode of gele kleur wat meer te accentueren en bij andere stenen dan weer de kleur ietwat te maskeren. Zo worden er in de muur heel subtiel schakeringen aangebracht wat dan weer een prachtig resultaat oplevert in combinatie met de glas-in-loodtekeningen. Bovendien lijkt het alsof deze muur steeds verandert, door het licht of door het weer bijvoorbeeld. ’s Ochtends schijnt de zon door de glas-in-loodramen en deze produceren bijgevolg een schouwspel aan tekeningen op de muur erachter.
Toegankelijkheid
Bij een bezoekje aan de begraafplaats kom je binnen in een soort paviljoentje waar je doorheen het ontstaan van de Zusters van liefde – afgebeeld door de glas-in-loodtekening- geleid wordt. Vervolgens kom je bij de begraafplaats en de crypte van Kanunnik Trist terecht. Het hele project vormt een soort luifel met een afgebeeld verhaal dat je chronologisch meevolgt terwijl je richting de begraafplaats wandelt. Bij dit project was het daarnaast belangrijk om ook aan de minder valide mensen te denken. Zo werd er een makkelijke toegang voorzien en voldoende zitbanken. Hoewel er bij dit project erg gelet werd op de details en heel precies tewerk werd gegaan, oogt het geheel sober, rustgevend en ingetogen.